For a "change"

This is all about shifting.

From classic to modern

From old to new

From black to white

From long to undeniably short.

I actually really have plans on cutting my hair short it's only now I've got the chance to really push it through and do it, at last.I'm really just thankful to my hon and mysweetie who are the ones who suggested this so sudden plan of mine but that's the good thing. They urged me to make up my mind to have a haircut. 

Well, I honestly liked it and it lessen my shampoo and conditioner usage so I guess it really is a good idea to cut it this short. =)))))))))).

Hopefully this new style I've got here will bring me more positive vibes and good luck. I'm really wishing it does. hahahahahahaha.

[Continue reading...]

"The" Silent disturbance

The clanking noise.

The barraging sound

everything seems so superficial.

Hush and hush

Disturbed, bewildered

The impression of being astray.

Puzzling approval of thoughts

Abolishing every belief and vision

Swooshing of the waves

Hurling of the breeze

Beckoning of the melancholic state.

And again,

another round of blank slate

deafening silence

a round of faint applause

until there was none.

Dejection.

Misery.

Quiet pain.

Another cycle is revolving once again...

-allystuffandetc

[Continue reading...]

You know what?

I've been into reading and visiting my friends' blog these past few days now, I don't know but this addiction just suddenly came up to me. Tsunami-like wave hails me from where I'm standing until I realized I'm dancing with the waves as it curls up into the horizon.

I'm not drowning.

I'm not scared.

Just a little bit confused or perhaps the rightest term for that is, "STARTLED"

It's like I've been smitten by a very strong spell that neither I nor the strongest wizard couldn't escape.

[Continue reading...]

Ano nga ba ang “most used word” sa tanang buhay mo? Or ko pala.

Habang nagbabasa ako ng mga locally published books [meaning mga true-blooded Filipino ang authors and publishers] na dugo’t pawis ang ipinuhunan ko [kasi mas oks nang di ako makakain ng tatlong beses isang araw may maipon lang ako pambili ng matinding adiksyon ko]. Bigla bigla na lamang mayroon akong naisip. Well, sa totoo lang madalas ako mag-isip ng mga bagay bagay sa mundong to so yun nga medyo madugo kung ganun din ang daang tinatahak nyo kasi mahirap mag-isip ng mga bagay na dapat mong iisipin. Basta, ewan, naging hobby ko nalang bigla ang mag-contemplate pero wait nga lang puputulin ko na yung eksplanasyon about dun kasi malilihis na naman tong isusulat ko weh.

[Continue reading...]

My Simple Little Sonnet

I hear the strumming of your guitar

I began humming to the tune of that song

Even though I’m not familiar with the lyrics

My mind is like singing along with the melody

As you struck that drum

My heart starts thumping synchronized with it

I can even predict the next word in the lyrics

And as I close my eyes I’m seeing myself performing that song you wrote

Just then, I understood that your singing the story of my life..

-allyandetc

[Continue reading...]

Color-coded

Color-coded by anallything featuring yellow suede shoes

Sleeveless top
$72 - houseoffraser.co.uk

H&M skinny fit jeans
$32 - hm.com

Yellow suede shoes
$280 - thegrandsocial.com.au

Antik Batik black jewelry
$83 - antikbatik.fr

Uniqlo cloche hat
$24 - uniqlo.com

[Continue reading...]

The fury. The end.

Silence is what it should be.

Apparently,

The screeching sound of rage is all over the place.

Screams. Violence. Madness.

it's very evident in every word spoken.

[Continue reading...]

Ang "Maselang Bahaghari" at kung anu-ano pa...

"Maselang bahaghari sa aking isipan, wag kang mabahala di kita malilimutan. 

Paglipas ng ulan ay mapapangiti ang araw. Wag sanang mawala ang maselang bahaghari."

Kung maaari lang na magasgas ang kantang ito sa isipan ko marahil matagal nang nangyari yun. Simula pa ng muli kong patugtugin ito nung isa linggo sa aking cellphone di ko na maialis ang pagkalango ko sa kantang ito. Iniisip kung ano nga ba ang katuturan nito.

At sa pagpapa-ulit-ulit-ulit ko hindi ko alam kung bakit may iisa't iisang imahe lang nakikita ko sa isip ko. Kahit na anong klaseng mga ideya o bagay ang isaksak ko sa aking isipan laging yun pa rin ng yun ang lumalabas...

Isang scenario sa beach kung saan mahinahon at magiliw na nakikipaglaro ang alon sa mapuputi at mapipinong buhanginan ng isang napakapayapang baybayin. Ang araw naman na tila naiinggit sa kanyang nakikita ay ibinubuhos ang kanyang mala-rosas at mala-dalandan na sinag sa dalampasigan. Tila naman nakikisaya ang mga puno ng niyog sa tabing-dagat dahil sabay sabay nilang ikinakampay at iwinawagayway ang kani-kanilang dahon na parang nakikipagsayawan sa malamig na simoy ng hangin. Isang malamyos na tunog mula sa dagat ang maririnig na nagagalak sa kasiyahan na nagaganap... Mga ibon na nagsisiliparan sa dako ni haring araw. Ulap dahan dahang tinutunton ang direksyon paroon. O Kay payapang imahe...

Marahil isa ito sa epekto na nais iparating ng kantang ito... Mahinahon. Oo, masarap sa pakiramdam... Tila ba dinadala ka sa lugar kung saan aalisin nito ang pagkapagal o pagkalumbay na nararamdaman mo..

"Pikit mo ang iyong mata, ano ang nakikita? 

akala mo'y wala nang saysay.."

Ano nga ba ang nasa isip mo kapag panandalian mong inialis sa pansin mo ang mundo? Panandaliang pagtakas sa realidad ng buhay. Ngunit bunsod nito ay isang masamyong pag-alaala ng kung ano ba ang mga bagay na nakaligtaan mo nang tignan, pamula noong nagsimula kang ibuhos ang paningin mo sa mga bagay na parati mo na lamang nasisilayan.

Tama. Isang paghihinuha na ang mga esensyal na bagay sa mundo ay kadalasang di mo na nabibigyan ng pansin. Paghinga. Pangangarap. Pagiging buhay. Oo, tama nga. Ngayon ay unti-unti mo nang makikita at mararamdaman na ito ang dahilan ng lahat lahat sa panahong ito at sa susunod pa...

"Maselang bahaghari sa aking isipan, wag kang mabahala di kita malilimutan. 

Paglipas ng ulan ay mapapangiti ang araw. Wag sanang mawala ang maselang bahaghari."

At muli ikaw ay manunumbalik sa kung saan mang lupalop at sulok ng mundo ka nanggaling, dala-dala ang isang kaisipan na kalaunan ay natutuhan mo sa kadahilanang matagal mo palang hinahanap ito ngunit hindi mo mawari kung ano at kailan mo ito naintindihan at naunawaan. Ngunit isa lamang ang nasisigurado mo, iyon ay ang kasiguruhan na kahit anuman ang mangyari at kung saan ka man mapadpad alam mong sa iyong sarili na mananatili itong nasa'yo lamang. Permanente. Habang-buhay. 

Matapos ang lahat ito naman ay nararapat na mapasaiyo lamang. At sa wakas, nalaman mo na rin na ang bagay na hawak hawak at nararamdaman mo ngayon ay totoo at di na muli pang mawawalay sa iyong pagkatao dahil ito'y iyong-iyo na. Sa wakas! Sa wakas at ika'y nakaramdam ng tunay na kaligayahan muli. 

Sa wakas....

allystuffandetc

[Continue reading...]

Guess it's all about color... ^_^

Yes! You are right there!!! It's my hair! I didn't smile there

 to add some  dramatic feel in it. Isn't  the locks lovely? 

[Continue reading...]

This numbing feeling once again....

Yes, hello everyone...

Right now, allow me to just air out all these sentiments I have been enduring ever since uhmmm... 2011 I guess?

Well, I'm feeling so unimportant and disregarded by a friend who "used" to be so dear to me... [hence, the term is "used to be" because now we're worst than strangers...]

I just want you guys to look at the situation I am in right now and decided who is at fault...

[Continue reading...]